Het is alweer een tijdje dat we wat van ons hebben laten horen. De kinderen zijn alweer 5 weken naar school en het voelt bijna normaal. Allebei weer aan het werk, de kinderen hun plek redelijk gevonden op school en een nieuw ritme gevonden.

Voor het eerst naar de Zweedse school

De eerste dag zijn Stefan en ik met ze mee gegaan in de klas. de eerste dag zijn we een tijdje bij hun gebleven, om de overgang wat makkelijker voor ze te maken. Ondertussen kregen wij ook een oefening in de Zweedse taal. Na dag 1 vonden ze het allebei prima om zonder ons naar school te gaan. Timo zit in een ander drop op school, want de school hier is tot de 3de klas. Timo zit in de 5de klas en sinds week 2 gaat hij met de schoolbus. Dat vond hij, en ik ook, wel een beetje spannend. Vanaf dag 1 hadden ze aansluiting bij de kinderen uit hun klas. Met handen en voeten en een beetje Engels lukte het hun aardig om te communiceren. Timo vond het in het begin wel saai, omdat hij veel niet verstond. Nu, na 5 weken, gaat dat al een stuk beter, en kunnen ze zelfs al een boekje lezen van de 3de klas lezen. Zo knap van ze.

Het warm eten op school was de eerste weken ook een ware belevenis. Elke dag weer nieuwsgierig wat ze te eten zouden krijgen. De Zweden eten 2 keer per dag warm, dus ook op school. Elke dag staat er iets anders op het menu. Het meeste vinden onze kinderen lekker, behalve macaroni gekookt in melk. Zeer geliefd bij de Zweedse kinderen. Ik kan het me ook niet zo goed voorstellen.

Ze zijn ook dol houtbewerking. Timo krijgt ook Huishoudkunde. Daar hoort ook koken bij en het daarna lekker opeten. Daar komt ook huiswerk bij natuurlijk. Het doen van aller hand huishoudelijke klusje zoals stofzuigen, de was en de allerleukste natuurlijk zelf koekjes bakken. Is dat niet handig.

Het voelt alweer zo lang geleden, dat ze hun eerste schooldag hadden. Inmiddels begrijpen ze steeds meer Zweeds. Ze leren mij ook nog eens nieuwe woorden. Zweeds praten vinden ze nog lastig.

Regel dingen.

Afgelopen tijd stond ook in het teken van regelen, regelen en regelen. Het belangrijkste was het bemachtigen van een persoonsnummer. Dat is het Zweedse BSN-nummer. Dat nummer betekent dat je in Zweden mag wonen en is een belangrijke stap in de hele emigratie. Als je dat hebt kun je dingen regelen die het leven hier makkelijker maken. De belangrijkste is het kunnen openen van een bankrekening. Dat opent dan weer deuren voor van alles en nog wat. Zoals kleine (biologische) ondernemers ondersteunen. Misschien niet voor iedereen belangrijk, maar wel voor mij. Omdat te kunnen heb jee de magische Zweedse Ideal nodig, hier heet dat Swish. Zonder ben je echt wat beperkt in het dagelijks leven hier.

Van tevoren hadden we allemaal horrorverhalen gehoord dat het wel 3 soms wel 6 maanden zou duren voordat je het felbegeerde nummer in je bezit hebt. Bij ons duurde het 2 weken, wat een geluk! De volgende stap kon beginnen. Het aanvragen van een Zweedse ID-kaart en dan de bankrekening. De Zweedse ID-kaart is binnen en afgelopen maandag heb ik een aanvraag gedaan voor een Zweedse bankrekening. Daar is het nu op wachten. Op het moment dat ik mijn Zweedse persoonsnummer had, kon ik ook mijn permacultuurbedrijf hier gaan registreren, zodat ik hier verder kan met anderen inspireren en helpen om een leven te leiden volgens de permacultuurprincipes. Sinds vorige week is ook dat geregeld.

Zo wat hebben we al heel wat regelt deze maand.

Verbindingen maken.

Naast alle geregel hebben genoten van het Zweedse leven, de omgeving meer gaan ontdekken en stiekem al een beetje geworteld hier in het dorp. Dat betekend dat we aan het landen zijn. Wat fijn is, en ook heel dubbel. Want of we in dit dorp blijven wonen is nog maar de vraag. We hebben al wat koophuizen bekeken en weten steeds beter wat we willen en waar we op moeten letten.

Om nu te blijven wachten om verbindingen aan te gaan met de plek en de mensen. Daar hadden we niet zoveel zin. De kinderen zijn nu ook toe aan activiteiten buiten school. Timo wil ijshockey wel uitproberen. ( de helft van de klas doet aan ijshockey). Vera ziet zich wil rondzwieren op de kunstschaats. Stefan is vrij snel naar de Atletiek vereniging gegaan. Ik ben deze week voor het eerste naar een Koorrepetitie gegaan. Super leuk Denk aan de film As it is in Heaven en je hebt een idee van hoe dat gaat. Er staan zelfs al 3 optreden gepland. We hebben ook wat connecties gelegd met de permacultuur wereld hier in Skåne.

Los van de activiteit en de verbinding is het ook nog eens goed om ons Zweeds te oefenen.Elke dag zijn we bezig met Zweeds leren. Maar echt gesprekken oefenen moeten we zelf opzoeken. Dus daar helpen deze plekken ons bij.

Komende tijd zal vooral in het teken staan van onze huis vinden, ik mijn bedrijf op zetten/doorzetten, Stefan zal zich op solliciteren richten en de kinderen zetten hun eerste stappen op de schaats.

Tot de volgende keer!

Waar zou jij meer over willen weten?

Heb jij een onderwerp wat je meer over wil weten?

• over Zweden,
• ons emigratieproces
• wat ons doel is?
• waarom de blog maronihof heet?

Noem maar op. Laat het me weten, dan schrijf ik daar misschien wel over?